Gregory Page - Let's Fall In Love

Ik werd vorig jaar omver geblazen door het schitterende album One Journey Home van de in Engeland geboren maar in San Diego, Amerika woonachtige Gregory Page. Page is een romanticus, een crooner, een dromer en nostalgicus. Met zijn liedjes diep geworteld in de vaudeville, folk en Tin Pan Alley van begin vorige eeuw, weet hij de luisteraar passievol mee te nemen naar lang vervlogen tijden. Page is de kleinzoon van Dave Page die in de jaren dertig van de vorige eeuw een bekend professioneel uileann piper speler was in de Ierse muziek. Hij groeide op met deze Ierse muziek en verhalen aan de ene kant en de meer jazz gerichte muziek van o.a. Bessie Smith, Sarah Vaughan en Billie Holiday aan de andere kant. In 1976 verhuisde hij naar Amerika, naar het zuiden van Californië. Hier begint hij aan zijn eigen muziek te werken. Muziek die hij inmiddels zelf bestempelt als Modern Nostalgia. In de loop der jaren werkte hij, naast aan zijn eigen muziek, met o.a. Jason Mraz, A.J Croce, Jewel en Tom Brousseau.

De sfeer van Page zijn albums zijn doordrenkt van bovenstaande invloeden en daarbovenop zitten ze vol met universele thematiek, onschuld en met een eigentijdse invulling gebracht. Zijn live shows zijn een sprong terug in het verleden, altijd getooid met een pak en gleufhoed uit de jaren twintig van de 20e eeuw en een kruising tussen een vaudeville cabaret show en een old time folk revival. Inmiddels heeft hij de voorbije vijfentwintig jaar een pak aan albums op de markt geslingerd. Zijn vorige album One Journey Home was een eerbetoon aan zijn opa, de Ierse verhalen en muziek. De big band cd Shine, Shine, Shine liet in 2012 de jazz kant van Page horen. Nu ligt er dan Let's Fall In Love, een album dat meer aansluit bij de jazz kant van Page dan bij de folk kant. Het is een album met tien smaakvolle songs die bovenal tijdloos zijn en verhalen herbergen die naast humoristische poëzie vooral het perfecte tegengif bieden voor ons huidige en hectische bestaan.

Het album, volgens Page een 'classic collection of romantic love songs', opent met het Waits achtige More Than You Know dat ook op Closing Time of The Heart Of Saturday Night niet had misstaan. Vervolgd word er met I Don't Want To Set The World On Fire, een melodieus, door piano gedragen nummer. The Glory Of Love is meer up tempo en in een vaudeville/cabaret sfeer gesetteld, met That's You word er vervolgens weer wat gas teruggenomen waarbij Sky Ladd's toch al magnifieke pianospel ten volle tot uiting komt. Verder zijn I Can't Give You Everything, met mooi saxofoon spel, het vrolijke When You're Smiling en Three Words To Say het vermelden waard. Afgesloten word er met het instrumentale en gedragen Cup Of Moonlight.

Page heeft met Let's Fall In Love een mooi vervolg gegeven aan zijn indrukwekkende discografie. Niet zo avontuurlijk als zijn voorganger en ook niet zo spannend als bijvoorbeeld Shine, Shine, Shine. De focus ligt hier op de jazz kant daar waar persoonlijke favorieten zoals Love Made Me Drunk, Promise Of A Dream, Heartstrings en My True Love wat meer uitgebalanceerd opgezet zijn en alle kanten van Page laten zien en horen. Maar.....Page is een unieke songwriter die een constante kwaliteit binnen zijn werk weet te bieden. Ook op dit album weet hij in roerige en hectische tijden een alternatief te bieden. Aandacht voor het positieve in het leven en vooral de liefde. Muziek van Gregory Page is een onthaastende beleving die een ieder die folk en jazz een warm hart toedraagt zou moeten ervaren. Derhalve, warm aanbevolen.


Arjan Post.

Website http://www.gregorypage.com/
Release datum 5 oktober 2015
 

Op Zoek Naar Johan, Weg Uit De Stad

Mijn wieg stond in een houten huisje aan een zandweg in Twente. Hoewel ik al jaren in een middelgrote stad woon blijf ik diep in mijn hart een plattelandsbewoner. De vooroorlogse buurt waar ik woon koester ik als een dorp. Van de laatste vakantie herinner ik mij niet zozeer het bezoek aan de stad met zijn drukte en inwisselbare winkelformules. Het vosje dat ik op weg naar de in het heuvelland verscholen abdij zag, daar gaan mijn gedachten naar uit.

De in Gemert woonachtige Martijn Kuijten zwierf jarenlang over de wereld. Op een gegeven moment had hij behoefte aan een plek ver weg van de drukte. In 2011 begon hij Nederlandstalige liedjes te schrijven. Zijn zang verraadt de Brabantse wortels waarbij zijn tongval het hoekige Nederlands rond schuurt.

Met de band Op Zoek Naar Johan debuteert Kuijten, Weg Uit De Stad is het eerste volwaardige album. De band bestaat uit Mark de Groot (mandoline, gitaar en tweede stem), Ad van Overdijk (drums en tweede stem), en Mark Lemmen (bas). Mark neemt zelf zang, gitaar en mondharmonica voor zijn rekening. Kuijten schrijft over de wereld om hem heen en de mensen die hij onderweg ontmoet. Hij schrijft het liefst kleine en persoonlijke verhalen over echte mensen. Dit wordt treffend geïllustreerd binnen De Schaduw Van De Kerk waarmee het album opent. Subtiel schetst hij het verhaal van een meisje dat zich vanwege haar seksuele geaardheid gedwongen ziet haar geliefde dorp aan de Maas te verlaten. In weerwil van de titel van het album een vlucht naar de anonimiteit van de grote stad. Het titelnummer Weg Uit De Stad valt in drieën uiteen. De welvaart en het geld klotsen tegen de plinten, we kopen ons suf “zolang de olie vloeit”. De dynamiek van de stad en het verlangen naar de rust van het platteland zijn tevens het onderwerp.

De single Als De Muziek Begint schreef Kuijten n.a.v. een concert van Dommelvolk. Tijdens het concert van die band staarde een dementerende vrouw wezenloos voor zich uit. Toen de muziek begon leefde zij helemaal op. Het is ontroerend om te zien dat muziek een heel positieve uitwerking heeft op mensen met dementie. Men kan zich vaak nog allerlei teksten en melodieën herinneren. Uiteraard ontbreekt een dranklied (Laten We Drinken) uit Bourgondisch Brabant niet. Daarnaast is er plek voor het liefdevolle Bij Jou Kom Ik Thuis waarin zowel dobro als mandoline glinsteren. Ook is er ruimte voor de ingetogen akoestische gitaarballade Die Nacht voorzien van een stemmige cello. Het album sluit af met het aangrijpende De Laatste Keer. Vandaag mag hij naar huis, zij pakt hem vast, heel stevig vast, de laatste keer…

Hoewel ik geen grootverbruiker van Brabantse muziek ben past Weg Uit De Stad wat mij betreft in het rijtje van o.a. Laagstraat 443 (JW Roy) en Caballero Zonder Filter (Björn van der Doelen). Met Weg Uit De Stad brengt Op Zoek Naar Johan intieme akoestische en dan weer stevige elektrische rootsmuziek. Het geheel is in folk en country gedrenkt waarbij de teksten van het nodige inlevingsvermogen getuigen.


Hans Jansen

Website http://wijzijnopzoeknaarjohan.nl/home/
Release datum, 10 oktober 2015 Eigen Beheer.