Bye, bye.

Dit is het laatste bericht op Folklantern. Onlangs heb ik besloten om het blog te sluiten. Het vrijwel wekelijks schrijven van een recensie leek steeds meer op “moeten” dan op “mogen”. Daarbij verschuift mijn muzikale voorkeur steeds meer richting wereldmuziek, jazz en klassiek. Ook neem ik graag de tijd voor het lezen van een boek.

Met enige regelmaat zal ik voor JohnnysGarden blijven schrijven. Ik verwijs de lezer dan ook met genoegen naar www.johnnysgarden.nl

Bye, bye.


Hans Jansen.

Marry Waterson & David A Jaycock, Two Wolves

Ruim acht jaar geleden nam Oliver Knight samen met zijn zus Marry Waterson deel aan het in memoriam concert voor hun moeder Lal Waterson. Samen met zus Norma Waterson en Martin Carthy maakte zij deel uit van de legendarische Waterson/Carthy familie die ook Eliza Carthy onder de gelederen heeft. Het concert vormde de opmaat voor het in 2011 verschenen Waterson & Night-debuut, The Days That Shaped Me. Het afwisselende geheel liet zich als een intieme hommage aan Lal Waterson beluisteren. Een jaar later kozen beiden met het tweede album Hidden voor een breder blikveld. Men vlinderde van folk naar music-hall, jaren veertig swing, ragtime en ska.

 

Broer Oliver Knight was voor het derde album Two Wolves niet beschikbaar. Marry Waterson zocht de samenwerking met de uit Cornwall afkomstige kluizenaar David A. Jaycock. Hij werkte in het verleden met James Yorkston en was verantwoordelijk voor een geheel eigen bewerking van Yoke Yellow Legged, afkomstig van het debuutalbum. Hij neemt o.a. toetsen, percussie en achtergrondvocalen voor zijn rekening. Gitarist Neil Maccoll is samen met Kate St. John verantwoordelijk voor de productie van het album. Zij levert naast achtergrondvocalen o.a. hobo, piano en accordeon aan. De fraaie mix van instrumenten en veelstemmige vocalen levert regelmatig een aan het begin van de jaren zeventig herinnerend geluidsbeeld op.

David A. Jaycock betitelt zichzelf als “psychedelic freak-ball”. Ondanks deze geuzennaam verzandt het album echter nergens, maar legt Waterson juist de lat iets hoger.

Op beide voorgaande albums was een grotere stilistische verscheidenheid te horen. Two Wolves laat zich als een veelkleurig en hecht samenhangend geheel beluisteren, waarbij er over de gehele linie sprake is van bijzonder sterk materiaal. De dromerige vocalen van Marry Waterson accentueren de pastorale inslag van het geheel, dat nergens anders dan in Engeland zijn oorsprong zou hebben kunnen vinden. Naast Neil Maccoll (zoon van de Britse folkzanger Ewan Maccoll) is op een enkel stuk Kami Thompson (dochter van Richard & Linda Thompson) te horen. Hiermee is de tweede generatie van de Waterson, Maccoll & Thompson familie compleet. Door tekstfragmenten afkomstig van haar hand te verwerken brengt Marry ook op Two Wolves een eerbetoon aan Lal Waterson. Daarnaast brengt ze hernieuwd hulde aan haar in 2011 overleden oom Mike Waterson. Tevens laat zij zich inspireren door het werk van Dylan Thomas en de liedjes van Fred Astaire en Billie Holliday.

De afgelopen jaren maakte Waterson ontroerende muziekvideo’s en was zij actief als grafisch ontwerpster. Zij ontwierp tevens de bijzonder fraaie verpakking van dit album. In haar raadselachtige teksten verwerkt Marry op subtiele wijze gevarieerde soms ijle droombeelden. Met Two Wolves wekt zij een melodieus vertolkt en betoverend klinkend universum tot leven.

Hans Jansen

Website http://marrywaterson.com/
Releasedatum 20 november 2015 One Little Indian