Rachel Newton, The Shadowside.

Rachel Newton, The Shadowside.

Rachel Newton, zangeres en harpiste. Newton is Schotse van geboorte en was in het recente verleden zowel actief met folk-formatie The Shee als met het Emily Portman Trio. Begin deze maand debuteerde zij met haar soloalbum The Shadow Side. Het album bestaat uit voornamelijk traditionele liederen in het Engels en Gaelic gezongen en is tevens voorzien van een aantal zelf geschreven instrumentale composities. Naast vocalen en harp levert Newton viool en harmonium aan. Het geluidsbeeld wordt gecompleteerd door de zang, gitaar en mandoline van Kris Drever en de percussie van Mattie Foulds (speelde o.a. samen met echtgenoot Karine Polwart). 

Hoewel albums onderling moeilijk te vergelijken zijn moest ik bij beluistering van The Shadowside toch ook met enige regelmaat denken aan A Quiet House, het laatste album van Julie Murphy. Beide albums zijn zeer bescheiden van opzet, eisen de volledige aandacht van de luisteraar op en zijn donker getoonzet. De verpakking van The Shadow Side sluit geheel aan bij de inhoud. Stemmige zwart-wit fotografie laat een blik naar beneden en naar binnen gericht zien, tevens opperste concentratie suggererend.

Op The Shadow Side laat Rachel Newton zowel akoestische als elektronische harp horen. Deze zijn prominent te beluisteren in maar liefst vijf instrumentale stukken, allen divers van sfeer en opzet. Aanvankelijk klinkt Rung 2 lichtvoetig en gracieus waarna de gitaar van Drever en de Spaans aandoende percussie van Foulds de nodige diepte toevoegen. Een discobeat is in de verste verte niet te horen op The Discoboat. Wel is door de fraaie percussie de nodige dynamiek aan de harp toegevoegd. Titelsong The Shadowside laat op zijn beurt juist weer bezonkenheid en intimiteit horen.

Het album opent met het weemoedig gezongen Lady Diamond waarin Rachel Newton haar vocale vaardigheden volop ten toon spreidt. Kris Drever levert op Green Willow zijn meest prominente bijdrage. Naast dragende akoestische gitaar zingt Drever op deze traditionele ballade het gehele lied woord voor woord naast Newton. In het Gaelic gezongen 'S Toigh Leam Cruinneag Dhonn Nam Bo kiest Newton voor een moderne benadering, dit in contrast met de traditionele zang. De akoestische en elektronische harp brengen ritme samen met de akoestische gitaar, hier vergezeld van een streepje harmonium. Julie Murphy trok onlangs op haar laatste album het van Townes van Zandt afkomstige Kathleen geheel naar zichzelf toe. Rachel Newton herhaalt datzelfde huzarenstukje met het door Hank Williams geschreven I’m so Lonesome I Could Cry. Zij weet dit met aangrijpende kwetsbaarheid voor het voetlicht te brengen. Ook Must I Be Bound vist in dezelfde wateren. Opvallende harp en fraaie viool onderstrepen de bezongen dramatiek. Het album sluit af met het wederom in Gaelic gezongen Am Bruadar Ud a Chunnaic Mi hier slechts ondersteunt door een eenzaam harmonium.

Met The Shadowside toont Rachel Newton zich als een uitzonderlijk talent. Het album nodigt niet meteen uit tot vele luisterbeurten maar straalt door zijn naakte eenvoud een schoonheid uit die mij raakt. Door zijn unieke karakter heeft The Shadowside een bijzondere plek in mijn collectie ingenomen.

Hans Jansen
Website, http://rachelnewtonmusic.com/
Releasedatum, 2 juli 2012, Shee Records