Clip van de week

Vorig jaar werd ik verrast door de Engelse formatie Arlet die met hun debuutalbum Clearing meteen mijn aandacht vroeg. Met een mengeling van strijkers, hout en koper wist men zich een weg naar mijn gehoor te banen. De muziek kent elementen uit de jazz en de klassieke kamermuziek waarbij de folk telkens leidend is. Op subtiele wijze verkent men hier fraai gestructureerd diverse stijlen.

De kern van Arlet bestaat uit Aidan Shepherd  (accordeon), Owen Hewson (clarinet), Thom Harmsworth (euphonium), Rosie Holden (viool), Ben Insall (gitaar), James Gow (contrabas) en Andy Renshaw (percussie). Ondanks alle muzikale invalshoeken klinkt de band als een organisch en hecht samenspelend geheel. Binnen de muziek zijn tevens invloeden uit de zogenaamde minimalistische muziek te bespeuren zodat een vergelijking met het Penguin Cafe Orchestra snel gemaakt is.

Maz O'Connor, This Willowed Light

Precies twee jaar geleden debuteerde Maz O’Connor met het album Upon A Strangers Shore. Ze presenteerde toen een mooie mix van traditionals en zelfgeschreven songs. O’Connor stamt uit een muzikale familie, haar voorkeur gaat uit naar liedjesschrijvers als Nick Drake, Joni Mitchell en Bob Dylan.

Het eerste album werd vooral bepaald door traditionals. Op het onlangs verschenen tweede album This Willowed Light brengt ze grotendeels eigen werk. De personele bezetting is hierbij vrijwel geheel vernieuwd. Naast oude getrouwe Matt Jones (gitaar en mandoline) verzekerde O’Connor zich van de medewerking van Bethany Porter (cello), Rowan Rheingans (viool, banjo en zang), Matt Downer (bas) en Jim Moray (drums, Rhodes piano, Hammond orgel, gitaar en mandoline). Nieuw is tevens de inzet van Nick Malcolm op trompet. Moray is verantwoordelijk voor de productie. Hij laat deze fraaie verzameling songs in al zijn verscheidenheid stralen en sprankelen. O’Connor neemt als vanouds de vocalen voor haar rekening. Zij bespeelt verder gitaar, harmonium en banjo.

 

Het album opent met een uitvoering van traditional Awake Awake. Martin & Eliza Carthy maken op het zojuist uitgebrachte The Moral of the Elephant album hier ook al de nodige indruk mee. Maz brengt hetzelfde stuk in een serene uitvoering mede bepaald door warme toetsen en een fluwelen trompet. De dramatische lotgevallen van Emily Wilding Davison worden treffend verwoord in het zelfgeschreven Derby Day. Davison was begin vorige eeuw een militant voorvechtster van het vrouwenkiesrecht. Tijdens de paardenrace van 1913 gooide zij zich plots voor het aanstormende paard van koning George V en stierf vier dagen later een smartelijke dood. Deze tragedie wordt kalm opgevoerd waarbij akoestische gitaar en cello een rol van betekenis spelen. Met traditional London Lights zet O’Connor de bezonken toon voort. Haar heldere en pure stem roept met deze pianoballade associaties op met het ingetogen werk van Bella Hardy.

Met Bold Undaunted Youth wenst Maz tempo te maken. Wanneer haar stem de hoogte inschiet dan gaan de gedachten onwillekeurig uit naar Kate Bush . Liedjesverzamelaar Cecil Sharp duikelde in het Appalachen gebergte Bird Song op. O’Connor vertolkt deze traditional ingetogen met behulp van gitaar en banjo waarbij haar vocalen in fraaie laagjes zijn opgebouwd.  Het ruimschoots bemeten The Grey Selkie vertelt het verhaal van het bezongen fabeldier (half mens/half zeehond). Dit door gitaar, trompet en zachtjes zoemende bas gedomineerde stuk is bijzonder fraai geïnstrumenteerd. Met het kwieke Nightcap besluit Maz het album. O’Connor neemt zelf de banjo ter hand hierbij ondersteund door mandoline en het geanimeerd klinkende koortje.

Met This Willowed Light toont Maz O’Connor zich opnieuw als een uitstekend vertolker van traditionele stukken en zelfgeschreven werk. Ze vertrouwt hierbij in toenemende mate op haar kunnen als liedjesschrijver. Het resultaat is een stijlvolle verzameling songs, oorspronkelijke muziek vergezelt van fraaie arrangementen.

Hans Jansen

Webpage http://www.mazoconnor.com/
Releasedatum 7 Juli 2014 Wild Sound

 

McNeill & Heys, Any Other Morning

De klassiek geschoolde multi-instrumentalisten Jack McNeill en Charlie Heys brachten op hun vorige albums Light Up All Beacons, The Northern Road en Two Fine Days al op eigenzinnige wijze hun versie van de hedendaagse Britse folkmuziek. Met Any Other Morning presenteert dit hoogst originele duo het vierde album. Zowel de teksten als de muziek zijn volop door de natuur geïnspireerd en laten bijkans aangenaam verdwalen in het Lake District. Het album wordt grotendeels bepaald door de akoestische gitaar van McNeill en de viool van Heys. Daarnaast brengen beiden accenten aan met (bas)klarinet, harmonium, banjo en Glockenspiel. Het album is voorbeeldig geproduceerd door Calum Malcolm o.a. bekend van zijn werk met The Blue Nile, Capercaille en Orange Juice.

Het hart van het album wordt gevormd door drie lange bedachtzaam klinkende stukken. Met What We Remember, A Hymn To The Wolves en het titelstuk Any Other Morning verleidt men de luisteraar om te reflecteren op het belang van het ons omringende natuurschoon zonder hierbij het vingertje te heffen of te preken. McNeill & Heys nodigen eerder uit tot het net iets verder kijken dan de eigen neus lang is. Ook wat dit betreft is de hoesfoto bijzonder goed gekozen. De kwetsbaarheid van het individu en het overgeleverd zijn aan de elementen komen hierin goed tot uitdrukking. De mens acht zichzelf zo vaak van belang maar vergeet dikwijls dat slechts een dak of een jas hem van de elementen scheidt. McNeill draagt zijn teksten voor met aangenaam hese stem op de achtergrond geholpen door Heys. Hij zingt hierbij nagenoeg net iets achter de adem alsof hij in alle kalmte maar toch ook met de nodige gretigheid de teksten voor het voetlicht wil brengen.

Het album kent verder een aantal instrumentale stukken. Zo is er het kalme en bezonken Swift dat vooraf gaat aan het blijmoedig klinkende Jig For Joyce. Het is niet slechts natuurschoon wat de klok slaat. Met het bijzonder aansprekende Navigator brengen beiden een ode aan hen die met de infrastructuur, waaronder de mijnen en de spoorwegen, het landschap juist naar eigen hand wisten te zetten. Het album sluit af met het korte instrumentale Cloud Inversion waarbinnen gitaar, viool en (bas)klarinet in alle harmonie met elkaar wedijveren.

Indachtig de klassieke achtergrond van Jack McNeil en Charlie Heys laat Any Other Morning zich welhaast als één samenhangende compositie beluisteren en nodigt met gemak uit tot vaker luisteren. Het geheel is bijzonder fraai geïnstrumenteerd en klinkt daarmee even harmonieus als de bezongen thematiek. Any Other Morning is van een zeldzaam gehoorde schoonheid.


Hans Jansen

Webpage http://jackandcharliemusic.co.uk/
Release datum 16 juni 2014 Transition