Red Horse, Red Horse.

John Gorka vroeg het zich al in 1994 af, “What might happen if one of those horses escaped from the gas station sign” m.b.t. Flying Red Horses van zijn album Out Of The Valley. Mogelijk houdt deze vraag hem nog bezig gezien de naamgeving aan het laatste project waaraan Gorka deelneemt,  Red Horse genoemd. Red Horse bestaat verder uit mede Red House artiesten Eliza Gilkyson en Lucy Kaplansky. Dit trio overigens niet te verwarren met Red Bird, een vergelijkbaar project van Jeffrey Foucault, Kris Delmhorst en Peter Mulvey. Met het noemen van Cry, Cry, Cry, bestaande uit Richard Shindell, Dar Willams, en alweer Lucy Kaplansky, is het trio van vergelijkbare projecten voltallig genoemd.

Bij het samenstellen van het album heeft men een strikte indeling gehanteerd. Afwisselend brengt men een song van één van de andere deelnemende artiesten, één cover naar keuze en één song uit de eigen catalogus ten gehore. Gedrieën verzorgde men de productie, nadere beluistering van het album doet vermoeden dat ook Mark Hallman mede debet is aan het kraakheldere geluidsbeeld. Van zowel Gilkyson als Gorka heb ik de belangrijkste albums in bezit en koester deze. Ras artiesten pur sang. Het werk van Kaplansky is tot op heden geheel langs mij heen gegaan wegens te weinig origineel en inwisselbaar met vergelijkbare artiesten. Nadere kennismaking met Red Horse laat vermoeden dat dit mogelijk een gebrek van mijn kant is.

Eliza Gilkyson trapt het album af met I Am A Child. Het gemis aan de volstrekt unieke intensiteit welke Neil Young in vrijwel al zijn werk weet te leggen wordt gecompenseerd door de naadloze samenzang van het supertrio. Even verderop legt Gilkyson met het schitterend intense en slepende gezongen Promise Me (Kaplansky) een vroeg hoogtepunt van dit album vast. Mike Hardwick kleurt op pedal steel en gitaar subtiel in. Vrijwel aan het einde van het album brengt Eliza een fraai vertraagde versie van haar eigen Walk Away From Love voorzien van prominente fiddle.

John Gorka zet het hervonden hoge niveau van zijn laatste album voort met o.a. Wild Horse (Gilkyson) 's Mans rustieke bariton en akoestische gitaar overtuigen en ontroeren moeiteloos. Don't Mind Me (Kaplansky) laat een welhaast opgeruimde en aanstekelijke Gorka horen. Op zijn eigen If These Walls Could Talk verhoogd hij de sfeer door naast gitaar ook een banjo in te zetten. Binnen een dergelijke kleine setting kan Gorka's talent daadwerkelijk schitteren.

Lucy Kaplansky bevestigd aanvankelijk mijn beeld van haar met Scorpion, werk van haar eigen hand. Haar versie van Sanctuary (Gilkyson) brengt mij aan het twijfelen; dit klinkt ingetogen en gedreven tegelijkertijd. Gek genoeg trekt haar versie van het overbekende Wayfaring Stranger op het eind van het album mij definitief over de streep.

Red Horse, fraai samengesteld en gebalanceerd opgenomen. Voor die lange en lome zomerdagen.


Hans Jansen.
Website, http://johngorka.com/ http://www.elizagilkyson.com/ http://lucykaplansky.com/
Releasedatum, 13 juli 2010, Red House Records.