Mary Waterson & Oliver Knight, The Days That Shaped Me.
Noord
Amerika kent de vooraanstaande muzikale familie McGarrigle/Wainwright, Engeland
Waterson/Carthy. Families met wagonladingen muzikaal talent in de genen. De
jongste loot aan de Engelse stam betreft Marry
Waterson & Oliver Knight. Marry en Oliver, broer en zus wiens moeder
Lal Waterson enkele jaren geleden helaas overleed. Lal Waterson, monumentaal en
ongeëvenaard vertolker van de Engelse folk. Samen met haar zoon Oliver
verantwoordelijk voor de twee onvergetelijke meesterwerken Once In A Blue Moon en A Bed
Of Roses.
Het
in memoriam concert voor Lal Waterson in The Royal Albert Hall in 2007 was de
start voor het debuutalbum The Days That
Shaped Me. Het zou ruim drie jaar duren voordat het project afgerond zou
zijn. The Days That Shaped Me is vrijwel in zijn geheel als hommage
aan hun illustere moeder te beschouwen. Het album kent een min of meer
overeenkomstige klankkleur als beide eerder genoemde albums. Pianist Reuben
Taylor en klarinettist Jo Freya zijn hierbij terugkerende gastspelers. Verder
kent dit zeer afwisselende album prominente gasten als James Yorkston, Kathryn
Williams en Eliza Carthy.
De
voorzichtige opener Father Us kent
naast de prachtige samenzang van Marry Waterson en Kathryn Williams een fraaie
vioolpartij van Eliza Carthy. Wanneer Marry in Revoiced, hoe toepasselijk getiteld, haar stem een octaaf laat
zakken is de gelijkenis met Lal Waterson compleet. De appel valt niet ver van
de boom. Een schok van herkenning ging bij eerste beluistering door mij heen.
The Gap is na een paar
luisterbeurten niet meer uit je hoofd te branden, repeterende akoestische
gitaarlijnen en Marry’s gedoubleerde stem in een af en aanrollend koortje. Overheersend
op dit album zijn de immer sterke melodieën waarbij het geheel in bescheiden
context uitgewerkt is en waarbij altijd de vocalen op de voorgrond staan.
In
The Loosenend Arrow laat Marry de
vocalen aan Eliza Carthy en hierbij zelf genoegen nemend met een plekje op
achtergrond. Even later keert zij schitterend terug met de single Windy Day. Deze lome jazz ballade wordt heerlijk
croonend voor het voetlicht gebracht
waarbij Freya’s klarinet de bezongen herfstdag
ongehoord luister bij mag zetten. Het samen met James Yorkston
geschreven en gebrachte Yolk Yellow
Legged laat een onvervalst staaltje psychedelische folk horen. Binnen de
context van het album blijkt het wonderwel te passen.
Het
plechtstatige Rosy en hemelse Angels
Sing bevatten niet eerder gepubliceerde tekstflarden van Lal Waterson
gevolgd door het slechts voor stem en gitaar gestemde Another Time. Het jazzy Run
To Catch A Kiss benadert niet alleen de sfeer maar ook de vocale kracht van
de al eerder genoemde McGarrigle zusters. Op
afsluiter Secret Smile buitelen de
stemmen van Waterson en Kathryn Williams nog eenmaal over elkaar.
Met
het verslavende The Days That Shaped Me richten
Waterson/Knight een bescheiden monument
op voor Lal Waterson. From Time To Time She’s In My Rhyme...
Hans Jansen.
Releasdatum, 28 maart 2011, One Little Indian.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten