Miranda Sykes & Rex Preston

Miranda Sykes & Rex Preston

Miranda Sykes is ruim 8 jaar lid van het in Engeland zeer populaire Show of Hands en bespeelt de contrabas. Daarnaast produceerde zij tot op heden drie verdienstelijke solo-albums. Rex Preston figureert prominent in de kleine Britse blue-grass scene en bespeelt ruim 20 jaar de mandoline, de laatste jaren binnen The Scoville Units. Wanneer Miranda 3 jaar geleden een gastoptreden binnen The Scovillle Units verzorgt, vinden beiden elkaar in zowel muzikaal als in relationeel opzicht. Een serie gezamenlijke optredens doet de vraag naar een duo-album toenemen.

De ongebruikelijke combinatie van het diepe contrabas geluid en de veelzijdig inzetbare mandoline vergezeld van vocalen blijkt wonderwel te werken. Beiden voelen zich aangetrokken tot hedendaagse songs waarin niet zelden een jazzy ondertoon te beluisteren is. Het titelloze debuutalbum van dit duo laat horen dat de talenten van beiden in deze muzikale habitat hier volop tot wasdom komen.

Gezamenlijk selecteerde men een aantal bijzondere covers vergezeld van een incidentele traditional en een zelfgeschreven instrumental. Rex Preston ontfermt zich over de productie hierbij geholpen door Joe Rusby. Preston covert Love Is Not A Flower (Ryan Roberts) en brengt verder de traditional A Kiss In The Morning Early evenals de sierlijke instrumental 4AM.

Het leeuwendeel van de vocalen op dit debuut worden echter door Sykes gebracht. Zij blijkt over een warme, krachtige en heldere stem te beschikken waarmee zij ook probleemloos hoger gelegen gebieden weet te bereiken. Het album opent met de weergaloze cover Old Man Times (Kate Rusby). Het opgeschroefde tempo en Miranda’s vocale inzet blaast hierbij het stof van het origineel. Opvolger Only One Way (Karine Polwart) weet volop te profiteren van de kleine bezetting en wint hierdoor aan kracht.

Peter Bradley Adams mag zich tweemaal in de belangstelling van het duo koesteren. Zijn So Are You To Me en ook de verstilde ballade I Tell Myself wordt hier gebracht. Als onverbeterlijk liefhebber van dergelijke verstilling ervaar ik dit als één van de hoogtepunten  maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. Preston’s vroegere studie electronische muziek leidde wellicht tot de keuze om Between Sheets van Imogen Heap te coveren en is hier in feërieke vocalen gedrenkt. Meer aardse sferen worden in het jazzy Sweet Pea / Mean To Me (Amos Lee/ Roy Turk & Fred E. Ahlert) aangeboord. Met Trouble (Over The Rhine’s Karin Bergquist) voegen beiden een snufje swing toe.

In vocaal opzicht dicht ik Sykes het nodige toe, zoveel mag inmiddels wel duidelijk zijn. De angstwekkende intensiteit van Patty Griffin streeft zij gelukkig niet na in het fraai gebrachte Rain. En wat staat “gewoon heel erg mooi” dit lied hier goed zonder afbreuk aan het origineel te doen. Afsluiter One Good Year (Slaid Cleaves/ Steve Brooks) vormt het voorbeeldige slotstuk van dit al even voorbeeldige debuutalbum. In eenvoud schuilt kracht.


Hans Jansen

Website, http://www.sykespreston.com/
Releasedatum, 20 februari 2012, Hands On Music