Siobhan Miller, Flight Of Time

Niet zelden schuilt de kracht van muziek in eenvoud. Artiesten die hun werk met het hart op de tong naar voren brengen en het muzikaal gezien klein houden hebben doorgaans mijn voorkeur. Tegelijkertijd is het geen dogma of een garantie voor een boeiend en geslaagd album. Zo brengt de uit Schotland afkomstige Siobhan Miller met haar zojuist verschenen solodebuutalbum Flight Of Time een op alle fronten geslaagd rijkelijk geïnstrumenteerd en gearrangeerd album.

Oplettende lezers zullen Miller wellicht als zangeres van de formatie Salt House kennen. Dit folk kwartet debuteerde een jaar geleden met het volwassen en verfijnde debuut Lay Your Dark Low. Voor haar nieuwste album zocht Siobhan de samenwerking met zanger en liedjesschrijver James Grant. Beiden namen een kleine twee jaar de tijd om afzonderlijk of samen het materiaal voor Flight Of Time te schrijven. Miller laat zich op het album bijstaan door Ewen Vernal (contrabas), James Mackintosh (percussie), Donald Shaw (piano, Rhodes en harmonium). Haar Salt House maatjes leveren de altviool, gitaren en bas aan. James Grant neemt gitaar, zang en de productie voor zijn rekening. Een aantal stukken zijn voorzien van weelderige arrangementen afkomstig van de hand van Pete Whitfield en ingespeeld door het Praags Philharmonisch Orkest. De alomtegenwoordige soulvolle koortjes, die her en der dicht tegen gospel aan schurken, worden door o.a. Emily Smith en Kirsteen Miller verzorgd. Middenin dit gezelschap straalt de prachtige en warme stem van Siobhan Miller.

Flight Of Time kent als rode draad het verstrijken van de tijd. Het album pakt met de sterke opener If I Had Know meteen op grandioze wijze uit. Miller grijpt de luisteraar met dit uptempo stuk meteen bij de kladden om vervolgens niet meer los te laten. Met het bijzonder gracieus gearrangeerde Down In The Dandelions en het ritmische sterke Secrets And Lies werkt ze naar het eerste onverbiddelijke hoogtepunt Scotland’s Winter toe. Dit door de Schotse dichter Edwin Muir geschreven stuk werd door Salt House maatje Ewan MacPherson gearrangeerd. Het wordt door Siobhan Miller naar ongekende hoogtes gezongen. Schoonheid om lyrisch van te worden. Na dit bijzonder fraaie openingskwartet kan men met songs als Long Hellos And Short Goodbyes, Breaking The Law en het met alweer van zo’n fraai strijkersarrangement voorziene No Butterflies een beetje op adem komen.
 

Het tempo gaat even later met het springerige Drowning Out The Sorrows weer omhoog en doet wel wat aan het beste werk van Natalie Merchant met haar 10.000 Maniacs denken. Fraai snarenwerk en het geweldige achtergrondkoor zetten vervolgens Sunset Steeples in de schijnwerpers. Hier komt net als op Scotland’s Winter alles perfect samen. Mocht er een hiernamaals bestaan dan klinken dergelijke klanken door de speakers. Het album sluit af met het door Dave Goulder geschreven January Man. Het spaarzaam geïnstrumenteerde stuk sluit passend op ingetogen wijze dit sublieme en fraai geschakeerde album af.

Hans Jansen

Webpage http://www.siobhanmiller.com/

Releasedatum 3 Oktober 2014 Vertical