Na jaren van werken en toeren met Angelou begon Lerksi een solo carrière.
De afgelopen twee jaar hield Holly zich in haar tuinhuisje bezig met het nieuwe album The Wooden House. Het album sorteert met bescheiden middelen een maximaal effect. Hoewel het niet binnen de muren van een studio opgenomen is kent het geheel een transparante en knisperende productie van Stu Hanna (Megson). Lerski neemt op drie stukken zelf alle instrumenten voor haar rekening. Naast ukelele, elektrische en akoestische gitaar, bas en toetsen neemt ze drums en andere percussie ter hand. Daarnaast telt het album diverse gastmuzikanten waaronder bassist James Hutchinson (Bonnie Raitt) en Stu Hanna (viool, mandoline en banjo). Verder vallen meteen de alom tegenwoordige, prachtige koortjes op. Zij kenmerken het album evenals de plezierige en wendbare stem van Holly.
Hoewel er op The Wooden House het nodige hartzeer bezongen wordt kent het geheel een lichte toets. De toonzetting van het album valt goed samen met het naïeve hoesontwerp. Naast fraai getoonzette hartenpijn is er tevens ongecompliceerde vrolijkheid te horen zoals in Oh Atoms, Oh Molecules. Hier verheugen zich zelfs de meest elementaire deeltjes wanneer ze zich bij de geliefde partner kunnen voegen. Ritmisch handgeklap en viool versterken hierbij de feestvreugde. Even verderop wordt het al even vrolijk gestemde Pudding Pie eveneens door handgeklap maar ook door het vier man/vrouw sterke koortje, mandoline en banjo aangevoerd.
Naast vrolijkheid is er op het album ruim plek voor donkere wolken aan de hemel. Zo bezingt Lerski binnen opener Inkblot het gevoel van gemis behorend bij een verloren liefde. Ze vraagt echter ook aandacht voor het vermogen om weer op te staan en door te gaan. Binnen titelnummer Wooden House zoekt Holly tegen beter weten in naar de verloren geliefde binnen het ooit zo vertrouwde huis. Knap hoe ze dit aan een direct aansprekende melodie weet te koppelen. Met het lieflijk Homespun eindigt Leski.Ook hier bezingt zij het verlangen om zich zowel thuis als binnen een relatie veilig en geborgen te weten.
Met het door Lerski gebezigde fenomeen folk pop heb ik doorgaans een moeilijke verstandhouding. Niet zelden leidt dit tot gladgestreken muziek waarmee ik weinig binding heb. Gunstige uitzonderingen zijn wat mij betreft het werk van bijvoorbeeld 10.000 Maniacs, Catie Curtis en de al eerder genoemde Eddi Reader. Met het open hartige The Wooden House verhaalt Holly Lerksi geïnspireerd over haar eigen ervaringen. Het levert een vlekkeloos album op waarmee Holly Lerski zich wat mij betreft bij bovengenoemd gezelschap voegt.
Hans Jansen
Website http://www.hollylerski.com/
Releasedatum 1 juni 2015 Laundry Label (Eigen Beheer).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten