"All music is folk music. I ain't never heard no horse sing a song" Louis Armstrong
woensdag 27 mei 2015
Robyn Stapleton, Fickle Fortune
Vorig
jaar werd de Schotse folkzangeres Robyn Stapleton met een zogenaamde BBC Radio
Scotland Young Folk Award vereerd. Zij studeerde muziek aan de Irish World
Academy in Limerick. Het afgelopen jaar trad ze veelvuldig op en werkte samen
met o.a. Emily Smith. Onlangs bracht zij haar debuutalbum Fickle Fortune uit. Stapleton is afkomstig uit Stranraer in het
zuidwesten van Schotland. Op heldere dagen kan je Ierland zien liggen. De
mensen afkomstig uit dit gebied hebben nauwe banden met het buurland.
De
afgelopen jaren ervoer Robyn hoezeer elke beslissing of gebeurtenis, hoe klein
ook, het leven danig kan veranderen. De op Fickle
Fortune bezongen traditionele verhalen handelend over de wending van het
lot zijn in onze tijd minsten zo relevant als in de tijd dat zij geschreven
werden is de stelling van Stapleton. Dit is de rode draad binnen de fraaie
selectie van twaalf stukken afkomstig de Ierse en Schotse traditie. Zij brengt
het materiaal zowel in het Engels, Schots als in Gaelic. Robyn concentreert zich hierbij
geheel op haar eigen klassiek geschoold klinkende stem voorzien van fraai
vibrato. Muzikale ondersteuning wordt geboden door Alistair Iain Paterson
(piano), Kristan Harvey (viool), Hajime Takahashi (gitaar) en Stephen Heffernan
(accordeon).
Het
album opent met de donkere ballade The
Two Sisters die opvallend genoeg voorzien is van een opgewekt klinkende
melodie. Vergezeld van gitaar en accordeon neemt Stapleton vervolgens gas terug
met de bijzonder fraai ingetogen gebrachte Ierse ballade Bruach Na Carriaige Báine.Met dit in
Gaelic gezongen stuk laat ze de luisteraar pas echt goed kennismaken met alle
facetten van haar bijzondere stem. De pianoballade Blue - Eyed Nancy was het eerste stuk dat Robyn tijdens haar
verblijf aan de Irish World Academy instudeerde. Het is een van haar favoriete
stukken, wat mij betreft is het tevens één van de hoogtepunten van dit album. Bonnie Woodhall, het lied over de
mijnwerker die zich als soldaat aanmeldt om ten strijde te trekken, kent vele
vertolkingen. Tot de meest memorabele reken ik die van zowel Niamh Parsons als die
van Niamh Dunne. De door gitaar
en viool begeleidde versie van Stapleton mag zich sinds kort zondermeer tot dit
eersteklas gezelschap rekenen.
Met
het op muziek gezette gedicht Noran Water,
de veelgelaagde ballade Willie o’ Winsbury
en het stemmige What A Voice weet
Stapleton de luisteraar verder aan zich te binden. Wat een stem. Naast fraaie
ballades kent Fickle Fortune tevens het
opgewekte en tot mee neuriënd uitnodigende Jack
Hawk’s Adventures In Glasgow. Met het al even levendig klinkende The Lads That Were Reard Amang Heather
sluit het album af. Hiermee is de cirkel rond. Het stuk bezingt de avonturen
van een levenslustige jongedame die zich weinig aan verfijnd voedsel of mooie
jurken gelegen wenst te laten liggen. Met de jongens dansen zal ze!
Met
Fickle Fortune brengt Robyn
Stapleton een even fraai als smaakvol geïnstrumenteerd album. Klasse debuut!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten