Folk Lantern Telt Terug

Folk Lantern maakt de balans op. Van vijftien naar elf.

 
11. Kris Delmhorst, Blood Test
 

Voor de opnamen van haar nieuwe album Blood Test keerde singer songwriter Kris Delmorst terug naar haar geboortegrond Brooklyn. In nauwe samenwerking met zanger en gitarist Anders Parker legde ze het materiaal vast. Bij herhaalde beluistering van dit bijzonder geslaagde album dringt zich onwillekeurig de verleidelijke gedachte op dat Delmhorst goed binnen de huwelijkse staat en het moederschap gedijt. Het nieuwe album getuigt in zijn geheel van de nodige energie en levenslust. Haar smeulende stem straalt meteen de vertrouwde warmte uit waarbij de sterke melodieën zich onmiddellijk in de hersenpan vasthaken. Met Blood Test brengt Kris Delmhorst een even afwisselend als energiek album. Wat mij betreft te
beschouwen als ideale staalkaart van haar niet geringe talent.

 

 

12. Leo James, High Times & Bad Weather

 

Gestoken in een eenvoudig kartonnen hoesje presenteert de Britse singer-songwriter Leo James zijn album High Times & Bad Weather. Voor hem geen spannende artiestennaam of gesoigneerd uiterlijk. In houthakkershemd, spijkerbroek en voorzien van een akoestische gitaar laat hij zich ergens aan de oever van een meer portretteren. Sommige artiesten kunnen nu eenmaal geheel op de kwaliteit van hun werk vertrouwen. Het is mij onmogelijk om naar het werk van Leo James te luisteren zonder dat hierbij de gedachten afdwalen naar de warme vocalen van John Martyn. James blijkt over een vergelijkbaar zachte en verleidelijk hese stem als zijn vooraanstaande voorganger te bezitten. Zijn prachtig vloeiende spel op lap steel, dobro en gitaar doen mij wel wat aan dat van Kelly Joe Phelps denken. Op zijn beurt werd Phelps met John Martyn vergeleken waarmee de cirkel rond is. Met het over de gehele linie sterke High Times & Bad Weather presenteert Leo James zich als een bijzonder en talentvolle vakman. Het fraai opgenomen album laat zowel snaren als stem optimaal tot hun recht komen.



13. O’Hooley & Tidow, The Hum

Twee jaar geleden brachten Belinda O’Hooley en Heidi Tidow hun laatste album The Fragile uit. Het betrof een fraai en harmonisch album vol verleidelijke arrangementen en roerende stemmen. Op het nieuwste album, The Hum getiteld, zetten O’Hooley & Tidow een volgende stap. Gebleven zijn de perfect harmoniërende stemmen, piano en accordeon. Nieuw zijn o.a. de gierende en striemende vioolarrangementen plus inventieve percussie van multi-instrumentalist en producer Gerry Driver. Waar anderen nieuwe elementen soms als extra toefjes slagroom toevoegen, verwerken O’Hooley & Tidow deze als vanzelfsprekend. Hierdoor worden deze elementen eerder als verrijking dan als wezensvreemd ervaren. Met hun perfect vervlochten stemmen en buitengewone muzikaliteit blijven O’Hooley en Tidow één van de meest boeiende duo’s in de hedendaagse folk scene.




14. Si Barron, Sweet Billy Caution

Niet zelden schuilt de kracht van muziek in eenvoud. De in Somerset gevestigde zanger en multi-instrumentalist Si Barron getuigt van deze kracht op zijn soloalbum Sweet Billy Caution. Barron nam zijn laatste album binnen twee dagen op in een Spartaans ingerichte ruimte. Si streefde met deze werkwijze het directe, dynamische geluid na van een live optreden. Hij is hierin zondermeer geslaagd. Voor Sweet Billy Caution selecteerde Barron negen traditionals en twee covers. Het album is een echte solo-onderneming geworden. Zo neemt hij naast zang ook alle instrumenten voor zijn rekening. Hij maakt hierbij gebruik van o.a. gitaar, dulcimer, harmonium, fluit en spaarzame drums.




15. Eliza & Martin Carthy, The Moral of the Elephant

Voor het dit jaar gepresenteerde album The Moral of the Elephant besloten vader en dochter het weer eens met zijn tweeën te proberen. Het mede door Oliver Knight geproduceerde album is vrijwel live opgenomen en geheel opgetrokken uit slechts stem, gitaar en viool. Vader en dochter selecteerden voor het album acht traditionals. Verder bewerkte men drie door derden geschreven stukken. Door de subtiele instrumentatie ligt de nadruk op beider doorleefde stemmen. Met The Moral of the Elephant presenteren Martin & Eliza Carty een even fris als ongecompliceerd klinkend album.