"All music is folk music. I ain't never heard no horse sing a song" Louis Armstrong

vrijdag 28 februari 2014

Sarah McQuaid, Live

Elk gelegenheid om de in Spanje geboren en nu in Engeland woonachtige Amerikaans-Ierse Sarah McQuaid voor het voetlicht te brengen grijp ik met beide handen aan. Zij leverde twee jaar geleden het voorbeeldige album The Plumtree & The Rose af. Dit album herbergt o.a. de tot op heden meest geslaagde cover van John Martyn’s Solid Air inclusief fluwelen trompetsolo.


Critici over The Plumtree & The Rose:

Benevelt op alle onderdelen de zinnen.” Heaven.
 
“Elk nummer op dit wonderschone album rechtvaardigt het gebruik van superlatieven.” Johnny’s Garden.

“Een betoverende plaat.” FolkForum.

“Dit is muziek met diepgang — voor de verfijnde liefhebber het neusje van de zalm.” Alt Country Forum.


Sarah McQuaid is de komende weken op verschillende plekken live te bewonderen.

7 March 2014
Podiumcafe Peter en Leni -- Damsterweg 20, Steendam 9629PD, The Netherlands
Tel 0598 430575 -- Tickets 10 euro -- 20:30 (Doors Open all day)
http://www.peterenleni.nl

8 March 2014
Muziekcafe De Lantaern -- De Hooge Bongert 3, Zevenaar 6903 DA, The Netherlands
Tel 06 40 542423 -- Tickets 10 euro -- 21:00 (Doors 20:15)
http://www.delantaern.nl

9 March 2014
Brussels Folk Club -- La Porte Noir, 67 Rue des Alexiens, Brussels 1000, Belgium
Tickets 15 euro -- 19:00 (Doors 18:30)
http://www.theblackdoor.be
For more info, visit http://www.theblackdoor.be or email info AT theblackdoor DOT be.

11 March 2014
The Blue Room Sessions -- De Verkadefabriek, Boschdijkstraat 45, 's-Hertogenbosch 5211 VD, The Netherlands
Tel 06 385 88185 -- Tickets 12 euro -- 21:00 (Doors 20:00)
http://www.blueroomsessions.nl

15 March 2014
Theeschenkerij Bellefleur -- Boskwei 6, Siegerswoude 9248 KZ, The Netherlands
Tel 0512 302977 -- Tickets 12.50 euro -- 20:45 (Doors 20:00)
http://www.theeschenkerijbellefleur.nl

16 March 2014
Private Event - Folk@22 -- Landgraaf, The Netherlands
16:00 (Doors 15:30)

30 March 2014
Pandora Podium -- Oude Baan 21, Wahlwiller 6286 BD, The Netherlands
Tel 043 451 2120 -- Tickets 10 euro -- 16:00 (Doors 15:30)
http://www.pandorapodium.nl


Diana Jones, Live

Deze intense singer-songwriter schreef de prachtigste donkere liedjes die hun oorsprong lijken te hebben in de Appalachian folktraditie. Van duistere murderballads tot plattelands romantiek, Diana weet het allemaal zeer beeldend te brengen. Haar murderbalad If I had A Gun bracht ze al eens ten gehore in de show van Jools Holland en Joan Baez nam haar ontroerende mijnwerkers lied Henry Russell’s Last Words recent op. Verder tourde Diana Jones al met vele grote artiesten als Janis Ian, Mary Gauthier en Steve Earle.


In de zomer van 2013 verscheen er een nieuw album van Diana Jones die de naam “Museum of Appalachia Recordings” draagt. Dit prachtige stripped down album met nieuwe songs die allen klinken als klassiekers uit de tijd van The Carter Family en een pure schoonheid hebben als het werk van Gillian Welch werd in de laatste Uncut uitgeroepen tot Americana album van de maand en werd beoordeeld met een 9! De komende weken zal Diana Jones ook diverse radio/tv-sessies opnemen, o.a. voor Vpro's 'Vrije Geluiden' , 'de Stemming' van L1 en 'Met Het Oog op Morgen' voor NOS radio.


Concerten.
vrijdag 7 maart - Acoustic Alley, Den Haag aanvang 20:15 uur
zaterdag 8 maart - In The Woods, Lage Vuursche aanvang 20:30 uur
zondag 9 maart - Herberg Tiengemeten, Tiengemeten aanvang 15:00 uur
maandag 10 maart - Meneer Frits, Eindhoven aanvang 21:00 uur
dinsdag 11 maart - Paradiso, Amsterdam aanvang 19:30 uur
donderdag 13 maart - The Lock Keepers, Maassluis aanvang 20:30 uur
vrijdag 14 maart - CC de Breughel, Bree (België) aanvang 20:15 uur
zaterdag 15 maart - Theater de Wegwijzer, Nw.- en St. Joosland aanvang 20:30 uur
zondag 16 maart - Cultureel Café De Amer, Amen aanvang 13:15 uur
woensdag 19 maart - Oosterleker Kerkje, Oosterleek aanvang 20:30 uur
vrijdag 21 maart - CC Den Egger, Scherpenheuvel (België) aanvang 20:30 uur
zaterdag 22 maart - Moonraven, Solingen (Duitsland) aanvang 20:00 uur
zondag 23 maart - Perron 55, Venlo aanvang 20:00 uur

"Jones heeft op Museum Of Appalachia Recordings haar roots als nooit tevoren weten vast te leggen. Alle songs zijn kort en bondig en zijn van een heerlijk ongecompliceerde eenvoud. Slechts opgeluisterd door gitaar, banjo, fiddle en mandoline zingt Jones zich door de folksongs heen met haar geheel eigen en aparte stem die door haar sound en wellicht enige technische vervorming zo uit de jaren twintig of dertig van de vorige eeuw naar hier getransporteerd lijkt te zijn. Jones bewijst alweer dat ze naast wellicht bekendere namen als Gillian Welch en Alison Krauss tot de top van de Appalachen folk behoort". Arjan Post, Folk Lantern.

dinsdag 25 februari 2014

Maz O'Connor, This Willowed Light

Laat ik onderstaand bericht, nu met video, van enkele weken geleden nog eens plaatsen.

Met Upon a Stranger Shore leverde de jeugdige Maz O’Connor in 2012 een opvallend sterk debuut af. “Ik zie uit naar het verdere vervolg van haar loopbaan” schreef ik toentertijd. Komend voorjaar lijkt een einde te komen aan het wachten op haar tweede album This Willowed Light geproduceerd door Jim Moray.
 

 
Maz O’Connor groeide op in een muzikaal gezin in graafschap Cumbria Engeland. Haar muzikale voorkeur ging uit naar liedjesschrijvers als Nick Drake, Joni Mitchell en Bob Dylan.
In 2009 was zij finaliste in de BBC Young Folk Award en debuteerde zij in 2011 met haar e.p. On Leaves or on Sand waarop o.a. een cover van het door Drake geschreven From The Morning. Op het debuutalbum Upon a Stranger Shore presenteerde O’Connor een mooie mix van gekende traditionals en zelfgeschreven songs.
 
 


Maz O’Connor beschouwt zichzelf meer als zangeres dan als instrumentalist. In het recente verleden volgde zij een workshop geleidt door de illustere Chris Wood. Zijn advies: “laat je stem minder soeperig klinken”. Met het klimmen van de jaren zal zich wellicht nog wat meer patina op haar stembanden vestigen. Haar heldere, pure en ook delicate stem spreekt meteen aan waarbij het soms lichtvoetige en springerige werk associaties oproept met de jonge Natalie Merchant maar ook met het werk van bijvoorbeeld Bella Hardy.
 
 
Hans Jansen.

 

zondag 23 februari 2014

Natalie Merchant

Op 6 mei a.s. zal Natalie Merchant 's nieuwe titelloze album verschijnen. Het betreft haar zesde solo album, ditmaal geheel gevuld met eigen liedjes. Merchant nam zelf de productie ter hand.

zaterdag 22 februari 2014

BBC Folk Awards 2014

Afgelopen week werden de BBC Folk Awards 2014 uitgereikt.


Winnaars waren o.a.:

Lifetime Achievement Award: Clannad & Martin Carthy



Folk Singer of the Year: Bella Hardy



Best Duo: Phillip Henry & Hannah Martin



Best Group & Album: The Full English


Clip van de week

Afgelopen week werd ik onaangenaam verrast door het nieuws dat de Amerikaanse stringband Joy Kills Sorrow de activiteiten voor onbepaalde tijd staken. Na acht jaar, vijf jaar met de huidige samenstelling, legt men het bijltje erbij neer. Men gaat in goede harmonie uit elkaar en kijkt uit naar wat de toekomst brengt.



Joy Kills Sorrow debuteerde in 2004 met een titelloos album aangevoerd door zangeres Heather Masse. Vanaf 2010 kwam de band in een stroomversnelling terecht, vocaliste Emma Beaton zette vanaf dat moment de toon. Achtereenvolgende albums Darkness Sure Becomes This City en This Unknown Science lieten een ander geluid horen waarbij traditie, maar ook invloeden vanuit de indie-rock, hand in hand gingen. Na het vertrek van bassist en songschrijfster Bridget Kearny bracht men vorig jaar de e.p. Wide Awake op de markt. Met dit mini-album liet de band een wat groter, krachtiger en voller geluid horen.

dinsdag 18 februari 2014

Clip van de week

Vorige week schonk ik aandacht aan het werk van Lal Waterson. Deze week aan dat van haar zus Norma Waterson. Naast haar werk met The Watersons heeft Norma onvergetelijke albums als haar titelloze album uit 1996 op haar naam staan evenals The Very Thought of You uit 1999. Ze vertolkt op deze albums werk van o.a. Richard Thompson, Ben Harper, Loudon Wainwright, Nick Drake en John Martyn.  Het album Bright Shiny Morning (2000) is geheel met traditionals bevolkt. Ook het vijf sterren album The Gift, samen met dochter Eliza Carthy, bestaat grotendeels uit traditioneel materiaal.

Van haar titelloze album There Ain't No Sweet Man That's Worth The Salt Of My Tears met Richard Thompson (gitaar), Danny Thompson (bas), Dave Mattacks (drums), Martin Carthy (gitaar) en Eliza Carthy.



zondag 16 februari 2014

Naomi Wachira

Ze is in Kenia geboren en tot Amerikaanse genaturaliseerd. Ze woont in Seattle en is zowel geïnspireerd door de muziek die ze in Amerika ontdekte als door de muziek waarmee ze opgroeide. Haar voorbeelden zijn Miriam Makeba en Tracy Chapman. Haar vader is dominee, vanaf jonge leeftijd zong ze veelvuldig met haar familie. Mogelijk verklaart dit haar fascinatie voor mooie melodieën en harmonieën. Vorig jaar debuteerde zij met de toepasselijk getitelde e.p. African Girl. Voor de productie van haar titelloze debuutalbum wist zij singer songwriter Damien Jurado te strikken.

Naomi bewondert Makeba om het vermogen haar identiteit als Afrikaanse zoveel mogelijk te behouden. Zonder al teveel concessies te doen weet Makeba met haar werk een groter publiek te bereiken. Naast haar gloedvolle stem en akoestische gitaar wordt Wachira’s album bevolkt door de bas van Evan Flory – Barnes, cello Natalie Hall, drums Darren Reynolds en percussie Lalo Bello. Het was Jurado’s ambitie om de muziek op dit album zo helder en zo levendig mogelijk vast te leggen. Nadere beluistering van het album leert dat hij hierin zondermeer geslaagd is.


Waar Chapman stem aan de onderdrukten geeft, pleit Wachira op subtiele wijze voor maatschappelijke veranderingen. Zij wenst er een persoonlijke bijdrage aan te leveren om de wereld iets beter achter te laten dan ze deze aantrof. Waar Chapman op haar debuut melding van de nakende revolutie maakt bezingt Wachira in You Better juist deze bescheiden ambitie.

Het album munt uit in dit soort subtiele noties waarop verder, zoals in het hartstochtelijke openingsnummer I’m Alive, juist het leven of, als in Sacred Love, de liefde gevierd wordt. Het album kent een bescheiden instrumentatie, variatie in het gebodene wordt vooral bereikt door de geweldige koortjes die allen door Wachira zelf worden gebracht. Daarnaast blinkt het album uit door de sterke melodieën.

Hoe mooi het debuutalbum met dit alles ook aanvangt, met het geheel a capella gebrachte Burn Me steelt Wachira echt de show. Met fraai gelaagde koortjes worden hier de soms allesverzengende gevoelens voor de ander fraai verbeeld. In het ritmisch sterke We Are In Trouble bezingt Wachira de neiging om vooral de verschillen tussen mensen te benadrukken. In het zacht swingende, en van Afrikaanse koortjes voorziene Anywhere, bezingt zij even later juist onze overeenkomsten. Een stemmige cello begeleidt vervolgens het kalme I’Am A Woman. Vrouwen zijn door de eeuwen heen vooral als zwak en breekbaar geportretteerd aldus Wachira die zo te horen zelf over een prettige dosis assertiviteit beschikt.



Het kostte Wachira naar eigen zeggen twintig jaar van moed vatten en nogmaals proberen om aan te komen waar zij nu is. Binnen afsluiter I Know realiseert zij zich dat voor jezelf opkomen en jezelf blijven ontwikkelen van belang blijft.

Het debuut van Naomi Wachira is een boeiend portret van een moderne Keniaanse vrouw woonachtig in de Verenigde Staten. Het album is opgetrokken uit een mengeling van folk, soul en gospel die de luisteraar levendig tegemoet sprankelt. Haar boodschap is daarbij niet strijdlustig maar zelfbewust. Zelfbewuste mensen als Wachira hebben vanzelfsprekend mijn sympathie.


Hans Jansen
Webpage, http://www.naomiwachira.com/
Releasedatum, 28 januari 2014 Indep

zaterdag 8 februari 2014

Clip van de week.

Afgelopen jaar verscheen een album met 15 bijzondere opnames van folk icoon Lal Waterson. Titel van dit fraai uitgegeven werk: Teach Me To Be A Summer's Morning. Het album is in een mooi boekwerk gevat. Het boek is samengesteld door dochter Marry Waterson, het album door zoon Oliver Knight. Hier wordt niet slechts een portret van Lal Waterson geschetst maar tevens een bescheiden monument voor deze vrouw opgericht. Een ontroerend project, a labour of love en veruit het mooist verpakte album 2013.

Als hommage aan Lal Waterson een clip van Scarecrow ditmaal vertolkt door de grand dame van de Britse folk June Tabor met de onnavolgbare Martin Simpson op gitaar.




Lal Waterson, Piper's Way.

 

vrijdag 7 februari 2014

Eddi Reader, Vagabond

Veruit de meeste mensen zullen de uit Glasgow afkomstige Eddi Reader nog kennen van Fairground Attraction. Eind jaren tachtig scoorde men een hit met Perfect. Akoestische popmuziek was hun metier. Sinds begin jaren negentig heeft Reader een solocarrière. Folk-pop albums als haar titelloze album, Angels & Electricity en vooral het later opnieuw uitgegeven The Songs Of Robert Burns zijn bijzonder de moeite waard. Haar laatste album bracht ze in 2009 op de markt waarna het relatief stil werd. Die stilte verbreekt Reader nu met haar nieuwe album Vagabond.

Twee jaar geleden begon Reader met schrijven voor het nieuwe album. Echtgenoot John McCusker ondersteunde hierbij op piano. Ondanks gezondheidsproblemen van haar man leidden deze sessies tot een stroom van 26 liedjes waarvan er uiteindelijk veertien een plek vonden. Met de gedachte een album vol easy swing te maken nam Reader zelf de productie ter hand.


Oude getrouwen als Ian Carr (gitaar), Phil Cunningham (accordeon), Roy Dodds (drums), Boo Hewerdine (gitaar, piano en vocalen) John McCusker (viool en fluit), Ewan Vernal (staande bas, piano en vocalen) treden opnieuw aan. Op maar liefst acht stukken komt de accordeon, doorgaans door Alan Kelly bespeeld, aan bod.

Het album opent met I’ll Never Be The Same. De luisteraar wordt verrast door een onverwacht staaltje jazz regelrecht uit de jaren dertig afkomstig. Piano, staande bas en brushes geven de toon aan. Het zelfgeschreven en op verhalen van oma geïnspireerde Back The Dogs blijkt over een opvallend fraai strijkersarrangement te beschikken. Titelsong Vagabond, met woorden van dichter John Masefield, is daarna met zijn fraaie melodie vrijwel niet meer uit het hoofd te krijgen. Met het door Declan O’Rourke geschreven Married To The Sea creëert Reader het eerste rustpunt. O’Rourke is helaas niet zelf te horen. Twee jaar geleden verzorgde hij samen met Susan McKeown met het meeslepende On The Bridge To Willamsburg de opening van haar album Belong.

 
De grote Schotse singer songwriter Michael Marra, ook wel bekend als de Bard of Dundee, wordt met een uitvoering van zijn Macushla (My Darling) geëerd. Reader adviseert de luisteraar al dansend in de keuken het refrein van deze heerlijke slijper mee te zingen. In het zelfgeschreven Midnight In Paris bezingt Reader, deels in het Frans, een verblijf in de lichtstad eind jaren zeventig. Naast accordeon glorieert de bijzonder fraaie sopraan saxofoon van Gustaf Ljunggren. Het absolute hoogtepunt levert Reader aan met het in Gaelic gezongen Buain Ná Rainich. Zij vond het manuscript van dit Schotse walsje bij het leegruimen van haar ooms huis. De traditional wordt met behulp van Karen Matheson (Capercaillie) hartroerend naar grote hoogte gezongen. Whistle en pipes bepalen vervolgens de traditional In Ma Ain Country.

De luisteraar wordt, opnieuw met een walsje, met afsluiter It’s A Beautiful Night zachtjes richting de komende nacht gedanst. De geest van Patsy Cline wordt hierbij vaardig over Reader.

Liefhebbers van Eddi Reader komen met dit tot de nok toe gevulde album ruimschoots aan hun trekken. Readers stem is in de loop van de tijd van een fraai laagje patina voorzien en brengt naast de alomtegenwoordige accordeon kleur op de wangen van dit meesterlijke jazzy getinte folk album. Naast The Songs Of Robert Burns schittert Vagabond onverbiddelijk aan haar kroon.


Hans Jansen

Releasedatum, 3 februari 2014 Reveal

woensdag 5 februari 2014

Lezerspoll 2013?

Het nieuwe jaar is alweer ruim een maand oud. Nog één keertje terug kijken, gewoon omdat het zo leuk is. Daarna, volle kracht vooruit.

Welke reviews 2013 trokken de meeste lezers?


1.   June Tabor, Iain Ballamy, Huw Warren - Quercus

2.   Gregory Alan Isakov - The Weatherman

3.   Colleen Raney - Here This Is Home

4.   Roy Harper - Man & Myth

5.   Jennifer Byrne - Suitcase

6.   Fabian Holland - Fabian Holland

7.   Niamh Dunne - Portraits

8.   Linda Thompson - Won't Be Long

9.   Josienne Clarke & Ben Walker - Fortune and Fire

10. Alela Diane - About Farewell