"All music is folk music. I ain't never heard no horse sing a song" Louis Armstrong

zaterdag 21 februari 2015

Jim Boyes, Sensations Of A Wound

Vorig jaar las ik het inmiddels met de AKO literatuurprijs 2014 bekroonde boek Oorlog en Terpentijn van de Belgische schrijver Stefan Hertmans. De roman reconstrueert het leven van de grootvader van de schrijver, Urbain Martien, vóór, tijdens en na de eerste Wereldoorlog. Hertmans baseerde zich bij het schrijven van Oorlog en Terpentijn op cahiers die hij van zijn grootvader kreeg. Bij het uitbreken van de Grote Oorlog is Urbain 23 jaar en moet hij naar het front. Het boek beschrijft van dicht bij de gruwel van de oorlog.

Zanger en liedjesschrijver Jim Boyes wordt algemeen beschouwd als een van Engelands beste harmony-singers. Hij was lid van het trio Swan Arcade en tevens betrokken bij het werk van de folk band Blue Murder. Daarnaast is hij actief in het trio Coope, Boyes & Simpson. Op zijn zojuist verschenen album Sensations Of A Wound werkt hij samen met pianist en liedjesschrijver Belinda O’Hooley. Zij is vooral bekend van haar werk met partner Heidy Tidow (O’Hooley & Tidow).


Jim Boyes baseert zich bij het tot stand komen van Sensations Of A Wound net als Hertmans op de lotgevallen van zijn grootvader. Het was bekend dat Robert “Croppie” Boyes in de Grote Oorlog gewond was geraakt maar hij sprak verder nooit over zijn militaire dienst. Uiteindelijk vertrouwde hij zijn ervaringen jaren later alsnog aan het papier toe. Sensations Of A Wound vertelt zijn verhaal. Het toont naast de wreedheid van oorlog ook de kameraadschap die aan beide zijden van de strijdende partijen kon worden aangetroffen.

Robert Boyes trouwde in 1916. Het jaar daarop moest soldaat Croppie zijn zwangere vrouw in Scarborough achterlaten. Daarop kwam hij in de smerige loopgraven van Ieper, Nieuwpoort en De Panne terecht. Later werd hij via Frankrijk naar Italië meegevoerd om het jaar daarop weer naar Frankrijk te worden gedirigeerd alwaar hij tijdens felle gevechten gewond raakte. Vervolgens werd hij krijgsgevangen gemaakt en naar het lazaret in Duitsland afgevoerd. Uiteindelijk werd Boyes in Zwitserland geïnterneerd en keerde hij eind 1918 naar zijn geliefde in Scarborough terug. In 1962 overleed Robert “Croppie” Boyes.


Jim Boyes brengt de omzwervingen van zijn grootvader voorbeeldig voor het voetlicht. De begeleiding laat hij aan Belinda O’Hooley over. Op deze wijze kan hij zich geheel op de voordracht van teksten concentreren. Het subtiele en fraai vloeiende pianospel van O’Hooley is een genot voor het oor. Incidenteel neemt zij de accordeon ter hand. Met bescheiden middelen weten beiden Sensations Of A Wound tot een uniek geheel te transformeren. Stem en piano weerklinken even aangrijpend als ontroerend in een recital.


Hans Jansen

Website, http://www.coopeboyesandsimpson.co.uk/
Releasedatum, 2 Februari 2015 No Masters



vrijdag 20 februari 2015

Bluegrass

Wanneer Kristin Andreassen, Aoife O'Donovan en Sarah Jarosz zich in de allermooiste jurk in het berkenbos vertonen ben ik er natuurlijk als de kippen bij om de daarbij horende video te plaatsen.

 

woensdag 11 februari 2015

Ewan McLennan


 
 
 
 
 

Sommigen zien de Schotse singer songwriter Ewan McLennan als de opvolger van de helaas veel te vroeg overleden Bert Jansch. Voor zijn laatste album Stories Still Untold liet hij zich adviseren door Dick Gaughan en Martin Simpson. Net als Gaughan beschikt McLennan over een bijzondere en karakteristieke zangstem. Gecombineerd met zijn rijk geschakeerde gitaarspel levert dit verreweg zijn beste album tot nu toe op. Op onderstaande video is McLennan ditmaal slechts gewapend met zijn akoestische gitaar. Het etaleren van vingervlugheid behoort duidelijk niet tot zijn metier maar wat een sfeer…
 

zaterdag 7 februari 2015

Alasdair Roberts












Alasdair Roberts bracht onlangs zijn nieuwe titelloze album uit. Hij nam zijn nieuwe werkstuk in een analoge studio op waarbij Alasdair ernaar streefde om zijn muziek een warmer gevoel mee te geven. Het album bestaat uit tien zelf geschreven songs, waarvan er acht voor een groot deel geïnspireerd zijn op bestaande traditionals. De muziek heeft derhalve een sterk traditioneel karakter. Hij wordt begeleid door o.a. tin whistle en klarinet. Verder wordt er gebruik gemaakt van een achtergrondkoortje, het kwartet The Crying Lion en sporadisch klinkt percussie. Hier zijn nieuwste video In Dispraise of Hunger.



zondag 1 februari 2015

Charlie Dore, Celtic Connections

Charlie Dore maakte een paar maanden geleden met Milk Roulette een van de mooiste albums van vorig jaar. Het materiaal van het album schreef ze met multi-instrumentalist Julian Littman. Het geheel werd samen met vrienden uit de folk scene thuis vastgelegd.


Dore zingt op Milk Roulette over thema’s als geboorte, liefde, huwelijk en de dood. Zij weet deze thematiek binnen beeldende teksten en sterke melodieën te vangen. Haar vibrerende stem klinkt met enige regelmaat alsof deze uit een ander tijdsgewricht afkomstig is. Bij beluistering van het album gaan mijn gedachten tevens onwillekeurig uit naar de kwetsbare stem van Anna McGarrigle.

Met behulp van slechts harmonium en gitaar bezingt Dore Looking Like My Mother, Acting Like My Dad hoe het nageslacht zich met existentiële vragen geconfronteerd ziet. Lijk ik nu juist op vader of op moeder? Ben ik niet slechts voorbestemd om het leven van mijn ouders in grote lijnen te herhalen?