Michael Lewis, The Natural World

Michael Lewis, The Natural World

Grensgebieden zowel in de natuur als in onze emoties, creativiteit en ratio. Magische ervaringen wanneer we de nacht achter ons laten en het langzamerhand ochtend wordt. Mythische momenten wanneer tijdens een wandeling het veld in bos overgaat. Deze grensgebieden inspireerden Michael Lewis bij het samenstellen van zijn solodebuut The Natural World. Een album getooid met de ondertitel Lyric-Driven Songs Of The Borderland. Lewis benadrukt dat hij het nodige te vertellen heeft vanuit zijn hart en hoofd. Samen met zijn vrouw Denise Wilson vormt Michael, afkomstig uit Indiana, het duo Traveler’s Dream. Men speelt sinds elf jaar samen en schrijft inmiddels vier albums op hun conto. Hierbij putten beiden uit de Keltische folk en Amerikaanse traditionele muziek waarbij ook o.a. Frans-Canada als inspiratiebron dient.

Op The Natural World laat Lewis zich door zijn vrouw bijstaan op harmony vocals en Irish flute. Het instrumentarium bestaat verder uit cello, viool, staande en fretloze bas. Michael neemt gitaren, mandoline, bouzouki, piano en percussie voor zijn rekening evenals de vlekkeloze en open productie van het album. Zijn warme stem spreekt direct aan, de voordracht bedeesd en ingetogen als David Wilcox en Larry John McNally. Het akoestische en klaterende gitaarspel is kristalhelder als dat van Bruce Cockburn. In zijn teksten deelt Lewis zijn voorliefde voor lyrische beschrijvingen van de natuur met de jonge Cockburn waarbij tevens het werk van Erica Wheeler op haar onvolprezen Good Summer Rain uitstekend als referentiepunt dienstdoen kan.

Naast een ondertitel bij het gehele album vermeldt Michael bij elke song in welke maand en jaar deze geschreven werd en vaak tevens voorzien van een korte introductie. Hierdoor leest het bijgevoegde boekje welhaast als een inkijkje in zijn persoonlijke dagboek. Op The Natural World maakt Lewis vele wandelingen die niet zelden tot nieuwe inzichten leiden waarvan hij hier geïnspireerd verslag doet in dertien schitterende songs en één instrumentaal stuk waarin hij een winterse tuin tot leven wekt.

De overgang van het donker naar het licht vangt Michael in Solstice Night. Dit was onlangs mijn allereerste kennismaking met zijn muziek en deed mij onmiddelijk tot aankoop van het album overgaan. Lewis belijdt hier zijn voorliefde voor de winter en de stilte wanneer er een dik pak sneeuw gevallen is. De donkere en langste nacht van het jaar verlicht door sneeuw. Dat hij een aandachtig beschouwer van zijn natuurlijke omgeving en zichzelf is laat What I Believe horen en waarbij “anders kijken” tot verdere verdieping leidt.

In het meeslepende Something To Give vraagt Michael zich af wat juist hij kan doen om de wereld tot een iets betere plek te maken en waarin hij zijn vrienden en zijn vrouw liefdevol portretteert. Het absolute hoogtepunt van dit puntgave album is wat mij betreft het met een kraakheldere mandoline openende Into The World I Go. Lewis beschrijft hier hoe hij in alle vroegte op staat om aan één van zijn vele wandelingen in de alomtegenwoordige natuur te beginnen. Dit is Michael Lewis ten voeten uit: “streams and dreams play in my head, fresh as dew on summer’s bed, now sets my mood, I close the door, into the fields I go”. Luister, ergens daar in de verte huilt een coyote...

Volstrekt oprecht en ongekunsteld, The Natural World door Michael Lewis. Een pronkjuweel.


Hans Jansen

Website,  http://michaellewismusic.net/
Releasedatum, winter 2011 Self Release