"All music is folk music. I ain't never heard no horse sing a song" Louis Armstrong

vrijdag 12 oktober 2012

Marry Waterson & Oliver Knight, Hidden.


Marry Waterson & Oliver Knight, Hidden.

Marry Waterson en Oliver Knight, kinderen van de enkele jaren geleden overleden legendarische Lal Waterson. Het in memoriam concert voor hun moeder in The Royal Albert Hall in 2007 was het startsein voor verdere samenwerking. Dit mondde twee jaar geleden uit in het debuutalbum The Days That Shaped Me. Het zeer afwisselende maar ook intieme album is in zijn geheel als hommage aan hun illustere moeder te beschouwen. Met het tweede album Hidden kiezen beiden voor een nóg breder blikveld en tevens voor toegenomen dynamiek. Op dit wederom toegankelijke album vlindert men van music-hall naar jaren veertig swing, ragtime en zelfs een vleugje ska. Beiden eren nogmaals Lal Waterson door een schilderij van hun moeder in het artwork op te nemen. Het gehele album wordt aan de verleden jaar overleden Mike Waterson opgedragen.

Hidden behandelt thema’s als bedrog en vermijding. Op de cover tonen Marry Waterson & Oliver Knight zich, indachtig het thema, geheel gecamoufleerd. Reuben Taylor blijkt met piano, orgel en accordeon van onschatbare waarde voor de klankkleur van dit album te zijn. Barney Morse Brown draagt fraaie cello lijnen aan, Pete Flood drums en Miranda Sykes staande bas. De twaalf zelfgeschreven liedjes getuigen in zowel vormgeving als in uitvoering van toegenomen zelfvertrouwen.

Het album opent met de beschrijving van een dag die wij allen kennen: niets lukt. Een dag van frustratie en teleurstelling. Oliver Knight laat zich op het als walsje vermomde I’m In A Mood meteen als prominent gitarist horen. Opvolger Going Going Gone baadt welhaast wellustig in Andrew Sisters harmonieën aangedragen door Eliza Carthy waarna men zich uitleeft in het psychedelisch klinkende Gormandizer. De volle zware klank wordt hier verluchtigd door een heerlijk snerpend orgeltje.

Dat Waterson & Knight juist ook in ballades excelleren liet men op The Days That Shaped Me al overtuigend horen. Op Hidden maakt men tot mijn genoegen ruimte voor verstilling als Benign waarop oom Martin Carthy gitaar speelt. Het meest eenvoudig en ontwapenend klinken beiden op Love Song To A Lyric met zijn bijzonder fraaie cello. Voor de broodnodige afwisseling tooit men I Won’t Hear met een aanstekelijk ska ritme om zich vervolgens met Scarlet Scarlet op de music-hall te storten waarbij de piano van Reuben Taylor de nodige aandacht voor zich opeist.

Vervreemdende koortjes schragen het schijnbaar al associërend tot stand gekomen Professional Confessionals waarna men even verderop met het speelse en grillige Russian Dolls welhaast een letterlijke illustratie van het gekozen thema toont. Het vocale trio Barry Coope, Jim Boyes en Lester Simpson zet de nodige luister bij. Het album sluit volop stoom af met Starveling, de luisteraar wordt uitgezwaaid met een langgerekte gitaarsolo en stemmig koortje.

Dit bijzonder kleurrijke en soms geestige album is hoorbaar met veel plezier gemaakt. Marry Waterson & Oliver Knight laten zich met Hidden van hun meest avontuurlijke en veelzijdige kant zien.


Hans Jansen.

Releasedatum, 24 September 2012, One Little Indian.
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten