Marry Waterson & Oliver Knight, Hidden.
Marry
Waterson en Oliver Knight, kinderen van de enkele jaren geleden overleden legendarische
Lal Waterson. Het in memoriam concert voor hun moeder in The Royal Albert Hall
in 2007 was het startsein voor verdere samenwerking. Dit mondde twee jaar
geleden uit in het debuutalbum The Days
That Shaped Me. Het zeer afwisselende maar ook intieme album is in zijn
geheel als hommage aan hun illustere moeder te beschouwen. Met het tweede album
Hidden kiezen beiden voor een nóg breder
blikveld en tevens voor toegenomen dynamiek. Op dit wederom toegankelijke album
vlindert men van music-hall naar jaren veertig swing, ragtime en zelfs een
vleugje ska. Beiden eren nogmaals Lal Waterson door een schilderij van hun
moeder in het artwork op te nemen. Het gehele album wordt aan de verleden jaar
overleden Mike Waterson opgedragen.
Hidden behandelt
thema’s als bedrog en vermijding. Op de cover tonen Marry Waterson & Oliver
Knight zich, indachtig het thema, geheel gecamoufleerd. Reuben Taylor blijkt
met piano, orgel en accordeon van onschatbare waarde voor de klankkleur van dit
album te zijn. Barney Morse Brown draagt fraaie cello lijnen aan, Pete Flood drums
en Miranda Sykes staande bas. De twaalf zelfgeschreven liedjes getuigen in zowel
vormgeving als in uitvoering van toegenomen zelfvertrouwen.
Het
album opent met de beschrijving van een dag die wij allen kennen: niets lukt.
Een dag van frustratie en teleurstelling. Oliver Knight laat zich op het als
walsje vermomde I’m In A Mood meteen
als prominent gitarist horen. Opvolger Going
Going Gone baadt welhaast wellustig in Andrew Sisters harmonieën
aangedragen door Eliza Carthy waarna men zich uitleeft in het psychedelisch
klinkende Gormandizer. De volle zware
klank wordt hier verluchtigd door een heerlijk snerpend orgeltje.
Dat
Waterson & Knight juist ook in ballades excelleren liet men op The Days That Shaped Me al overtuigend
horen. Op Hidden maakt men tot mijn
genoegen ruimte voor verstilling als Benign
waarop oom Martin Carthy gitaar speelt. Het meest eenvoudig en ontwapenend
klinken beiden op Love Song To A Lyric met
zijn bijzonder fraaie cello. Voor de broodnodige afwisseling tooit men I Won’t Hear met een aanstekelijk ska
ritme om zich vervolgens met Scarlet
Scarlet op de music-hall te storten waarbij de piano van Reuben Taylor de
nodige aandacht voor zich opeist.
Vervreemdende
koortjes schragen het schijnbaar al associërend tot stand gekomen Professional Confessionals waarna men even verderop met het speelse en grillige Russian Dolls welhaast een letterlijke
illustratie van het gekozen thema toont. Het vocale trio Barry Coope, Jim Boyes
en Lester Simpson zet de nodige luister bij. Het album sluit volop stoom af met
Starveling, de luisteraar wordt
uitgezwaaid met een langgerekte gitaarsolo en stemmig koortje.
Dit
bijzonder kleurrijke en soms geestige album is hoorbaar met veel plezier
gemaakt. Marry Waterson & Oliver Knight laten zich met Hidden van hun meest avontuurlijke en veelzijdige kant zien.
Hans Jansen.
Releasedatum, 24 September 2012, One Little Indian.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten