Wanneer er ook maar iemand in de wieg is gelegd om een album vol slaapliedjes te brengen dan toch Jackie Oates. Haar zeer persoonlijke voordracht, heldere en zachte stem zijn geknipt voor dergelijk materiaal. Bij het tot stand komen van haar voorlaatste album Saturnine gaf ze al aan het liefst samen in pubs ballades te zingen. Op haar vijfde en nieuwe soloalbum Lullabies leeft zij haar fascinatie voor wiegeliedjes uit. Ze is hierdoor gebiologeerd omdat deze kinderliedjes bij volwassenen vaak sterke herinneringen aan hun eigen jeugd oproepen. Aangezien ik dol ben op al dan niet bitterzoete wiegeliedjes en Jackie Oates in een intieme setting als deze op haar allerbest presteert is dit album ”gefundenes Fressen” voor mij.
Oates laat zich op Lullabies assisteren door voormalig Rachel Unthank and The Winterset collega Belinda O’Hooley op piano, accordeon en vocalen. Zij is samen met Jackie Oates verantwoordelijk voor het arrangement van opener Dream Angus. Deze van origine Schotse traditional verhaalt van de Keltische God Angus verantwoordelijk voor allerhande zoete dromen. Dit prijsnummer is voorzien van een zeer fraai strijkersarrangement uitgevoerd door het Reykjavik Sinfonia. Oates laat zich verder ondersteunen door zanger en gitarist Chris Sarjeant. Vorig jaar leende Jackie Oates haar viool en achtergrondvocalen aan zijn onvolprezen Heirlooms album. Beider stemmen smolten bij die gelegenheid fraai samen en liet mij alvast van een toekomstig duo-album dromen. Zover komt het niet op Lullabies. Sarjeant levert puntige gitaar aan op Dandling Songs: Dance, Baby/Little Blue welke hij tevens met Oates van een arrangement voorziet. Samen zetten zij ook The Posy Rhyme in de verf verhalend over een chime child geboren tijdens het luiden van kerkklokken. De legende wil dat deze kinderen met bijzondere gaven begiftigd zijn.
Oates
toont zich gedurende het gehele album indringend en kwetsbaar. Toch reiken
sommige stukken net iets verder naar binnen. Een goed voorbeeld is naast Dream Angus het verstilde en
melancholieke Waiting For The Lark.
Belinda O’Hooley verzorgt hier al even stille als schaarse toetsen waarbij
Barney Morse-Brown de cello zachtjes beroert en aan het einde het Reykjavik
Sinfonia langzamerhand de song binnen sluipt. Op de door piano gedreven
traditional The Worthy Wood Carol zijn
zowel viool als accordeon en overige strijkers heel klein gehouden wat hier de zeggingskracht
vergroot.
Op
aanraden van haar broer Jim Moray neemt Oates het door Paul McCartney
geschreven Junk op. McCartney schreef
deze song in 1968 tijdens zijn verblijf met The Beatles in India.
Hoewel ik doorgaans weinig op heb met de silly
love songs van McCartney werkt dit lied verhalend over het achterlaten van betekenisvolle
spullen wonderwel.
Verdere vermelding verdient het op teksten van A.A. Milne (o.a. Winnie the Pooh) gebaseerde Alexander Beetle/Farewell Nel. Dit door piano en cello gedragen lied deed mij opeens denken aan het vergelijkbare Leave Your Sleep album van Natalie Merchant. Liefhebbers van dit album doen er goed aan Lullabies aan een luisterbeurt te onderwerpen. Ook teksten van Shakespeare vinden hier hun plek. Diens Philomel stoelt hier op een door Oates en Sarjeant gearrangeerde traditional. Gitarist en songschrijver John Renbourn levert daarna de tekst voor het a-capella gebrachte Wexford Lullaby aan.
Naast de strooptocht door de Britse en Ierse kanon heeft Oates ook aandacht voor het Scandinavische repertoire door o.a. het IJslandse Bi Bi Og Blaka en Sofuôu unga ástin min/Sofi Sofi Barniô samen met zangeres Bara Grimsdottir te brengen. Nadat Oates haar viola, octaaf viool en kantele (dulcimer) heeft laten klinken op het beeldschone instrumentale When I Was A Lady eindigt Lullabies met het samen door Chris Sarjeant gezongen Sleepers Awake. Hier gaat, weliswaar op bescheiden schaal, dan toch nog binnen dit door Mike Heron (Incredible String Band) geschreven origineel een wens van mij in vervulling.
Met Lullabies vraagt Jackie Oates aandacht voor veelal traditionele wiegeliedjes welke vaak weinig status binnen het traditionele repertoire hebben. Een rijke collectie wordt hier, voorzien van voorbeeldige verpakking en artwork, vanuit de schemerzone voor het voetlicht gebracht.
Hans Jansen.
Website, http://www.jackieoates.co.uk/
Releasedatum, 18 maart
2013 ECC Records.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten