Leo James, High Times & Bad Weather

Gestoken in een eenvoudig kartonnen hoesje presenteert de Britse singer-songwriter Leo James zijn nieuwe album High Times & Bad Weather. Voor hem geen spannende artiestennaam of gesoigneerd uiterlijk. In houthakkershemd, spijkerbroek en voorzien van een akoestische gitaar laat hij zich ergens aan de oever van een meer portretteren. Sommige artiesten kunnen nu eenmaal geheel op de kwaliteit van hun werk vertrouwen.

Leo James begon in zijn late tienerjaren met gitaar spelen en liedjes schrijven. Hij liet zich hierbij inspireren door folk, blues en country muzikanten afkomstig van de Britse eilanden en Noord Amerika. Hij studeerde slide gitaar bij Philip Henry die momenteel samen met Hannah Martin binnen de Britse folk scene furore maakt. Tevens bracht hij enige tijd in India door waar hij bij slide gitarist Pandit Debashish Bhattacharya in de leer ging en de klassieke Hindoestaanse klassieke muziek bestudeerde.

Het is mij onmogelijk om naar het werk van Leo James te luisteren zonder dat hierbij de gedachten afdwalen naar de warme vocalen van John Martyn. James blijkt over een vergelijkbaar zachte en verleidelijk hese stem als zijn vooraanstaande voorganger te bezitten. Zijn prachtig vloeiende spel op lap steel, dobro en gitaar doen mij wel wat aan dat van Kelly Joe Phelps denken. Op zijn beurt werd Phelps met John Martyn vergeleken waarmee de cirkel rond is. Leo James heeft de afgelopen jaren in het live circuit doorgebracht. Hij speelde op festivals, in kroegen en folk clubs.

Voor zijn nieuwe album HighTimes & Bad Weather schreef James dertien stukken waarbij zowel het kalme als het onopgesmukte karakter zich in de kijker spelen. Daaronder zijn twee instrumentals te beluisteren. Halverwege het album positioneert Leo het kort maar krachtige White Flag en sluit af met het sprankelende Trough Thick & Thin dat ook wel wat aan het werk van Leo Kottke doet denken. James laat zich door Sid Goldsmith op staande bas ondersteunen. Goldsmith is tevens verantwoordelijk voor de opname en de mix van het album.

De songs op High Times & Bad Weather worden zonder toeters en bellen gebracht waardoor zij in alle intensiteit kunnen stralen. Het album opent opperbest met Together We Ride. Met zijn veelzijdige snarenspel en rijk geschakeerde stem drukt Leo James meteen zijn stempel op het geheel. Hij weet deze hoge standaard moeiteloos op het gehele album vast te houden. Naast de al eerder genoemde instrumenten brengt hij, zoals op het gepassioneerd gezongen Isobel, met incidentele inzet van de mondharmonica zijn werk verder tot leven. Het boeiende Nervous Disposition en Two Left Feet behoren met inventief snarenspel en fraaie stembuigingen tevens tot de hoogtepunten.

Met het over de gehele linie sterke High Times & Bad Weather presenteert Leo James zich als een bijzonder en talentvolle vakman. Het fraai opgenomen album laat zowel snaren als stem optimaal tot hun recht komen.


Hans Jansen

Webpage http://leojames.co.uk/
Releasedatum 20 Augustus 2014 Eigen Beheer