Inge Thomson, Da Fishing Hands

De Schotse accordeonist en zangeres Inge Thomson is vooral bekend van het Karine Polwart Trio. De afgelopen jaren dook zij in mijn muziekcollectie op via albums van o.a. Ewan McLennan en Kirsty McGee. Daarnaast heeft Thomson een solocarrière. Vijf jaar geleden debuteerde zij met het album Shipwrecks & Static. Thomson woont op het afgelegen Schotse Fair Isle. Het eiland ligt tussen Shetland en de Orkney-eilanden. Het bekijken van kaarten die de plaatselijke visgronden in beeld brengen inspireerde Thomson bij het tot stand komen van haar nieuwe album Da Fishing Hands (De Visgronden). Het deed haar beseffen dat deze kaarten voor de eilandbewoners van grote culturele betekenis zijn en hoe de veranderingen in het milieu (o.a. overbevissing) van invloed zijn op alle aspecten van het leven op het eiland. Met haar nicht Lise Sinclair werkte zij aan het project. Helaas overleed Sinclair voordat het project was afgerond. Samen met de musici Sarah Hayes (fluit en zang), Fraser Fifield (saxofoon, fluit en kaval), Steven Polwart (gitaar en zang), Graeme Smillie (bas) nam zij het album in één lange sessie op.

 
Sommige albums zijn een echte uitdaging. Voor mij was Da Fishing Hands een dergelijk album. Vooral de vocalen ervoer ik in eerste instantie als een drempel. De stem van Thomson beschouwde ik aanvankelijk als te lief en te zoet. Na verloop van tijd werd mijn oorspronkelijke indruk ingeruild voor waardering wat de diversiteit van de vocalen betreft. Daarnaast blinkt Da Fishing Hands uit door zijn vindingrijke instrumentatie.

Het album opent met Here We’ve Landed waarin de thuiskomst van zee bezongen wordt. Godzijdank is het een veilige thuiskomst, iets dat door lijkt te sijpelen binnen de opgetogen klinkende instrumentatie. Het instrumentale Wind and Weather wordt vervolgens aan The Fisherman and The Sea gepaard. De stem van Inge Thomson voert samen met Sarah Hayes moeiteloos verschillende gemoedstoestanden op. De ruimtelijk klinkende fluit en saxofoon onderstrepen het soms problematische vissersbestaan. Daarnaast lijken smaakvolle elektronische effecten het peilloze onderwaterleven tot leven te wekken. Met dit stuk heeft de luisteraar meteen een van de hoogtepunten van het album te pakken.

 

De accordeon van Thomson kleurt The Snowstorm. De titel verwijst niet naar winterse omstandigheden maar naar het opstijgen van zwermen zeevogels. Het moet van eenzelfde plotse overweldigende witheid zijn als van een sneeuwstorm. Het van een aanstekelijke melodie profiterende Paper Sea boeit meteen. Het koortje bijt zich in je vast, de vocalen doen wat klankkleur en ritme betreft wel wat aan het werk van Laurie Anderson denken. Laat vissers niet aan een alles verzwelgende bureaucratie ten onder te gaan is de verzuchting. Ook op East O’Buness komt, naast accordeon, de stem van Thomson volop tot zijn recht. Het breed uitgesponnen stuk mondt uit in eenzelfde gelaagde veelkleurigheid als The Fisherman and The Sea.

Na aanvankelijke twijfel leerde doorluisteren mij de schoonheid van het album Da Fishing Hands kennen. Rest mij te zeggen dat dit originele en verfrissende album schitterend is verpakt. Vormgeving en inhoud vallen fraai samen.


Hans Jansen

Website http://www.ingethomson.com/

Releasedatum 23 maart 2015 Inge Thomson Records