"All music is folk music. I ain't never heard no horse sing a song" Louis Armstrong

zaterdag 1 maart 2014

Julie Lee, Till & Mule

Soms sta ik mijzelf toe om een fractie terug in de tijd te duiken. Het nieuwe jaar is nog jong, terug naar november 2013 is een te verantwoorden overbruggingsperiode tussen verschijningsdatum en die van de plaatsing van de recensie. Na het werkelijk formidabele debuut uit 2004 was het aanvankelijk een tijdje stil rondom Julie Lee. Het had schijnbaar de nodige voeten in aarde om hernieuwd de juiste inspiratie of geldbron te vinden.

Wat ik niet voor mogelijk had gehouden is gerealiseerd. Er is een karrenvracht aan inspiratie in Julie gevaren, Till and Mule is van uitzonderlijke kwaliteit. Minstens dezelfde schoonheid is geëvenaard zoals deze zich openbaarde op Stillhouse Road. Achteraf blijkt dat Stillhouse Road nog een voorloper heeft gehad en downloadbaar op Julie’s homepage. Till and Mule is een super relaxte plaat geworden, tikkie jazzy, tikkeltje folky. Eentje waarbij de hoes perfect de sfeer uitstraalt die bij deze plaat hoort.


Het fysieke object heeft overigens weinig om het lijf. Een schijfje in een enkelvoudige inlay. Meer is het niet. Een laatste stap alvorens het volstrekt digitaal wordt. Toch vind ik een hoesje van essentieel belang. Namen van overige medewerkers, behalve dat Julie Lee en Aaron Roche de productie hebben gedeeld, ontbreken. Zou het muzikale gedeelte zich daadwerkelijk hebben beperkt tot deze twee? Onvoorstelbaar. Nader onderzoek wijst uit dat vier andere musici medeverantwoordelijk zijn: Jason Goforth (lap steel, harmonica), Nathan Phillips (piano), Nicholas Zork (viool) en Abigail Doukhan (cello).
De fysieke aankleding is weliswaar mager, maar dat wordt volledig gecompenseerd door de werkelijke betoverende muziek vergezeld van prachtvolle zang. Dromerig, zweverig, de feilloze arrangementen weten iedere gedachte volledig uit te schakelen, waardoor je maximaal opgaat in de muziek.


Al was het album verschenen in 2012, soms hoef je geen excuus te zoeken om iets onder de aandacht te brengen. Om in Julie’s eigen woorden te blijven: I am not Too Far Gone, to turn these things around. Voor iedereen die met terugwerkende kracht wil genieten, geef je gewoonweg over aan Julie Lee en haar “oorstrelende” metgezellen.


Rein van den Berg.

Webpage, http://www.julielee.org/
Releasedatum, 19 november 2013 Self rel.

5 opmerkingen:

  1. Je hebt mijn interesse gewekt, Rein! Direct beluisterd, mooie muziek!

    Groet,

    Theo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie review van een prachtalbum. Overigens zijn er drie albums van haar verschenen voor Stillhouse Road. Ook na Stillhouse Road zijn er nog wat albums van haar hand uitgekomen waar m.i Will There Really Be A Morning absoluut haar mooiste is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die had ik je gestuurd toch Theo en Hans? Rein als je daar ook interesse in hebt geef even een seintje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Had je gestuurd Arjan. Wat mij betreft samen met Till & Mule haar mooiste albums. Hier klinkt ze nog intiemer dan op voorgaand werk.

      Verwijderen
  4. Will There Really Be a Morning moet ik ergens hebben liggen .... heb afgelopen week deze http://www.cdbaby.com/cd/julielee3 erbij gekocht.

    BeantwoordenVerwijderen