Het album opent met titelsong New Skin en Ellie waarin het gezelschap zich als vanouds tegelijkertijd krachtig als kwetsbaar toont. Tevens voeren dramatisch Oost Europees aandoende harmonieën onverzettelijk de boventoon. Een vroeg hoogtepunt wordt bereikt met de koele en tegelijkertijd warme samenzang van Prolong waardoor heen de klankkleur van The Roches lijkt te schijnen. Vervolgens legt men de lat nog iets hoger met Peace waarop Nendick de snaren van haar cello zowel plukt als aanstrijkt en de stem van Arbour de luisteraar naar grote hoogtes meevoert. Het op het debuutalbum vastgelegde We Talked Again kreeg aanvankelijk een even sfeervolle als dromerige uitvoering. Hier is hetzelfde stuk van meer dynamiek en ritme voorzien.
Met
traditional The Sandgate Danling Song
legt men met bescheiden instrumentatie nogmaals de nadruk op de
onwaarschijnlijk fraaie samenzang. Vorig jaar brachten Bridie Jackson and the
Arbour de single Scarecrow uit
waarmee men de nodige aandacht op de Britse publieke radiostations kreeg. Dit jazzy
klinkende stuk combineert de kristalheldere stem van Jackson met cello en piano
waarin de bezongen bruidsjurk jammerlijk in een vogelverschrikker veranderd. Het album sluit af met Crying Beast en
One Winter Evening waarin weemoedige
strijkers zich nogmaals vermengen met weelderige harmonieën.
Binnen het zo kenmerkende geheel eigen geluid van Bridie Jackson and the Arbour zorgen zowel strijkers als vocale harmonieën voor de nodige reuring. Met New Skin brengt men een knap samenhangend album dat even vertrouwd als ambitieus klinkt.
Hans Jansen
Webpage http://www.bridieandthearbour.com/
Releasedatum 5 mei 2014 Self Released
Net gister gekocht. Gelukkig via bandcamp waardoor je gelijk de mp3's hebt. Wederom een fraai album.
BeantwoordenVerwijderenHoi Hans,
BeantwoordenVerwijderenOndanks dat we even geen contact hadden, luisteren we kennelijk toch naar dezelfde muziek! Mooi album! Grappig, die associatie met The Roches had ik ook!
Groet,
Theo
Verwanten zielen Theo.
BeantwoordenVerwijderen